ഒരു വികൃതിപയ്യൻ

ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്നു എന്റെയുള്ളിൽ
വികൃതിപയ്യനാം മറ്റൊരുവൻ
മറുരൂപമാണവനെന്റെയെല്ലാ 
വിരുദ്ധ ചിന്തയും പുലർത്തിടുന്നു
മഴകൊണ്ട്‌ മുറ്റത്തെക്കോടുന്നവൻ
അമ്മയെ എപ്പോഴും കുഴപ്പിക്കുന്നു
ഒഴുകുന്ന വെള്ളത്തെ കെട്ടിനിർത്തി
അണക്കെട്ടിൻ മാതൃക നിർമിക്കുന്നു
അങ്ങനെ കളിക്കുന്നു വീട്ടിലവൻ
തുടരുന്നു സ്കൂളിൽ പോകുന്ന വഴിനീളെയും
വട്ടത്തിൽ കുട കയ്യിൽ ചുറ്റിചോണ്ടും
കുണ്ടിലും കുഴിയിലും ചാടിച്ചാടി
ചെളിവെള്ളം മേലാകെ തെറിപ്പിചോണ്ടും
മഴക്കലമാഘോഷമാക്കിടുന്നു
മാവിലെ മാങ്ങകൾ ലക്ഷ്യമാക്കി
തുരുതുരെ കല്ലുകൾപായിച്ചവൻ
വീഴുന്ന മാങ്ങകൾ പെറുക്കിവീണ്ടും
മറ്റൊരു മാങ്ങയെ ലക്ഷ്യം വചു
പൊടുങ്ങനെ മിന്നുന്ന മിന്നലെയും
കുടുകുടെ കുടുങ്ങുന്ന മുഴക്കത്തെയും
ഉച്ചത്തിൽ ഊതുന്ന കാറ്റിനെയും
ഭയപ്പെട്ടു കമ്പിളി മാളമാക്കി
ഓടി ഒളിക്കുന്ന വികൃതിപയ്യൻ
വീണ്ടുമാ പയ്യൻ പുറത്തുച്ചാടി
പുതുമഴ ദേഹതുവീണനേരം
ഇത്രയും നാളുകൾ കഴിഞ്ഞെങ്കിലും
ആവേശമൊട്ടുമേ ചോരാത്തവൻ

നാളെ

നിലയില്ല കയത്തിൽ ആഴ്ന്നാഴ്ന്ന്‌
പിടിവള്ളിയില്ലാതെ കയ്യിട്ടടിചു
മുങ്ങിത്താഴുന്നു ഭീതിയുടെ കയത്തിൽ
പ്രതീക്ഷയുടെ അവസാന വെട്ടവും മായുന്നു
പേടി മാത്രമാണ് ചുറ്റും
ഭാവിയെ കുറിച്ചുള്ള പേടി.
കണ്ണിലന്ധത കയരിപിടിച്ചു
കണ്ടില്ല ഇന്നിന്റെ ലോകം
നോട്ടമുറപ്പിച്ചത് ഒന്നിൽ മാത്രം
നാളെയുടെ പ്രതീക്ഷയിൽ മാത്രം
നാളെകൾ പുനര്ജനിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു
എണ്ണിയാൽ തീരാത്ത നാളെകൾ
ഇന്നും കാണുന്നു മറ്റൊരു നാളെ
ഓര്ക്കുന്നു ഭീതി കയറുന്നു കണ്ണിൽ
- അതികൂരിരുട്ടര്ന്ന ഭീതി
പടവെട്ടി പടവെട്ടി നല്ല നാളെക്കായി
വിജയമാതുമാത്രം അന്യമായി
ഓരോ ദിനവുമൊരൊ കുടുക്കായി
ബന്ധിച്ചിടുന്നു സകലവും
വർഷങ്ങൾ ഓരോന്ന് പടിയിറങ്ങുന്നു
അടിവച്ചു കയറുന്നു ഭീതി
കനക്കുന്നിരുട്ട് അണയുന്നുവെട്ടം
നിലതെറ്റി വഴിതെറ്റി വഴുതിവീഴുന്നു
ഏതോ പടുകുഴിയിലെത്തി നില്ക്കുന്നു
കൈകാല് ബന്ധിച്ച് ചലനമറ്റ്
തളര്ന്നവശനായി ഒരു ഞരക്കമായി
ഓജസറ്റ വെറും ശരീരം മാത്രമായി
കരുത്തനായി ഭീതി പൊരുതുന്നു ഉഗ്രം
ഒടിക്കുന്നസ്ഥികൾ വീണ്ടും 
ഒടുവിലൊരു തേങ്ങൽ പോലോമവശേഷിച്ചില്ല
ഒടുങ്ങിയാ ശരീരവും മനസും.
നിന്നാഞ്ഞെരക്കം 
അസ്തമിച്ചാ ജീവൻ
കയ്യൊഴിഞ്ഞത്മവാശരീരത്തെ
ഒറ്റയല്ലിന്നാത്മാവ് ഈ ലോകത്തിൽ
ഒരു പറ്റമാത്മക്കളുണ്ട്ത്തിനു കൂട്ടായി
ഭീതിയുടെ കയത്തിൽ മുങ്ങി ചത്തവർ
അനാഥരക്കിയ ആത്മാക്കൾ
സംഘം ചേർന്നവർ ഏറ്റുപാടുന്നു
ജീവിതം നാളെയല്ലിന്നെന്നു ഉച്ചത്തിൽ